Stomil po 10 kolejkach II ligi. Czas na podsumowanie!

Za nami 10 kolejek w rozgrywkach II ligi. To dobry czas na pierwsze podsumowania występów Stomilu Olsztyn na trzecim szczeblu rozgrywkowym w Polsce.

SILNE STRONY STOMILU

Bramkarz. W kolejnym sezonie olsztyńska drużyna postanowiła w bramce postawić na bramkarza wypożyczonego z ekstraklasowego klubu. To się ewidentnie sprawdza w Stomilu, tym bardziej, że sami nie potrafimy wyszkolić piłkarza na tę pozycję. W poprzednim sezonie bronił Krzysztof Bąkowski z Lecha Poznań oraz Kacper Tobiasz z Legii Warszawa. Teraz trafił do nas Jakub Mądrzyk z Rakowa Częstochowa, który sprawuje się solidnie, nie osłabia zespołu, nie możemy się wstydzić. Odpowiedzialny za ściągnięcie bramkarza Zbigniew Małkowski wiedział co robi.

Kluczowi zawodnicy z naszego regionu. Kapitan Karol Żwir pierwsze kroki stawiał w Korszach, a piłkarz sierpnia w naszych ocenach Filip Wójcik urodził się w Mrągowie. Oni czują, że są stąd, że na trybunach przebywają ich rodziny, przyjaciele i znajomi, więc jest dla kogo grać.

Rzuty karne. W tym sezonie silną stroną Stomilu są rzuty karne, a dokładnie stuprocentowa skuteczność przy ich wykonywaniu. Doskonale pamiętamy co się działo w poprzednim sezonie i kto pudłował na zawołanie. Teraz jest inaczej, a nie myli się Jakub Tecław, który najwięcej w tym sezonie zdobył goli z jedenastu metrów.

Rozgrywanie. Coraz lepiej wygląda wyprowadzanie piłki od obrony, poprzez dwie linie rywala. Widać też większe zrozumienie zawodników podczas “małej gry” a także przejście z fazy obrony do szybkiego ataku. Nieprzypadkowo Stomil umie szybko “zebrać się” do kontry i przenieść ciężar gry na połowę przeciwnika, stwarzając sobie okazje do stworzenia sytuacji bramkowej. Dobrze też funkcjonuje tzw. skok pressingowy i odbiór jeszcze na połowie rywala, co również stwarza okazje bramkowe.

SŁABE STRONY STOMILU

Skuteczność. Stomil kreuje wiele sytuacji, ale olbrzymi kłopot z ich wykończeniem. Niestety Piotr Kurbiel nie zwojuje II ligi w kolejnym klubie. W Olimpii Elbląg nie płaczą za nim. Ale nie tylko on ma problem ze zdobywaniem goli, bo wielu piłkarzy dochodzi do stuprocentowych sytuacji i nic z tego nie wynika.

Ustawienie. Nie przekonuje nas gra wahadłami. Nie mamy pod to ustawienie zawodników. Mówi się powszechnie, że to proeuropejskie granie, ale Filip Wójcik zdecydowanie daje więcej drużynie jak gra w środku bliżej napastników. Widzieliśmy to chociaż w meczu z Górnikiem Polkowice, gdzie po przerwie udało się nam wygrać spotkanie.

Koncentracja. Duża nieuwaga przy wyprowadzaniu piłki i spora ilość strat, co powoduje zagrożenie pod polem karnym Stomilu, a nawet utratę bramek. Do poprawy jest koncentracja i szybkość podejmowania decyzji przy wyprowadzaniu piłki lub asekuracja linii pomocy przez obrońców.

Konsekwencja. A właściwie to jej brak. Można zacząć od transferów, a zakończyć na dobieraniu składu na poszczególne mecze. Szymon Dowgiałło rozpoczął dwa mecze w wyjściowym składzie, zagrał słabo, miał otrzymać wsparcie i został wypożyczony do Sokoła Ostróda. Michał Karlikowski na lewej obronie prezentował się przyzwoicie, jak na nasze niskie oczekiwania, więc Stomil ściągnął mu konkurenta Mateusza Maćkowiaka, który do składu wskoczył po kilku treningach, a gra wcale się nie poprawiła. Filip Szabaciuk miał odejść w sierpniu, nie został zgłoszony do ligi na pierwsze kolejki, a w 10. serii gier już wychodzi w pierwszym składzie. Konsekwentnie za to szans nie dostają Łukasz Borkowski i Mateusz Drabiszczak, a zaraz nie dostawać będą także Mateusz Jońca i Mateusz Sobotka. Stomil za to próbuje odnosić sukces zagranicznymi rezerwowymi z III ligi.

POTENCJAŁ I SZANSE STOMILU

Stomil na ten moment to drużyna środka II ligi. Ta liga jest jednak taka, że wystarczy dobra seria zwycięstw i można wskoczyć wyżej, ale to są tylko optymistyczne założenia, bo Stomil niestety ma serię remisów a nie wygranych. Nie zmienia to faktu, że z tą ekipą nie jest aż tak źle, jak się może na pierwszy rzut oka wydawać, poprawiając kilka elementów, które okazują się być kluczowe, olsztynianie powinni iść w górę w ligowej tabeli. Czy jednak tak się stanie? Potencjał na to na pewno jest, tym bardziej, że nie ma się co oszukiwać czy zakłamywać rzeczywistości - ta liga jest po prostu słaba. Oby nie okazało się, że jesteśmy za słabi na słabą ligę. Kluczową rolę ma też w tym momencie zarząd, który musi zrobić wszystko, by w przerwie zimowej naprawić najsłabsze ogniwa. Jeśli się to uda, będziemy mogli spać spokojnie. Jak na razie jednak nie możemy…

ZAGROŻENIA

Niestety cały czas wisi nad nami widmo spadku z, jak wyżej pisaliśmy, słabej ligi. To oczywiście tylko 10 kolejek, ale zarówno zarząd, sztab szkoleniowy, jak i piłkarze muszą mieć świadomość tego faktu. Paradoksalnie nie mamy kadry na spadek, ale to samo mówiło się w poprzednim sezonie I ligi. Przy słabych wynikach drużyny jest spore zagrożenie, że klub nie będzie musiał organizować imprez masowych, bo frekwencja spadnie do średnio 500 osób na mecz. Smutne, ale prawdziwe…