(S)krytym okiem po meczu Stomil - Śląsk

Mimo nadziei, mimo pełnej trybuny, nie udało się przejść Śląska w Pucharze Polski. Zespół gości po prostu podszedł do spotkania ze Stomilem w pełni profesjonalnie, jak przystało na drużynę z Ekstraklasy, czwarty zespół ubiegłego sezonu.

Nam się chyba nogi splątały od pierwszych minut i tak już zostało. Przecież chłopaki w piłkę umieją kopać, a wyglądało jakby jednak nie do końca. Myślę, że i presja pełnego stadionu i oczekiwań też troszkę siedziała im w głowach.

Z drugiej strony Śląsk nie odpuścił, pokazał jak powinno wyglądać podejście profesjonalnej drużyny do Pucharu Polski. Między Śląskiem, a Stomilem jest jeszcze ogromna różnica, ale pamiętajcie, że Śląsk też nie od razu zbudowano. Po meczu ciekawostka, Śląsk rozpakował rowery stacjonarne i inne sprzęty i tak się roztrenowywał. Prezes Borkowski zerkał z niedowierzaniem, ale i chyba z lekką zazdrością. Może już jakiś nowy pomysł zaświtał mu do głowy?

Och żeby taka frekwencja była i na innych meczach Stomilu. Jakże to wyglądało, jak czuć było atmosferę piłkarskiego święta, moc. Kibice i tzw. "kibole" (ależ denerwuje mnie to określenie) nie zawiedli. Na samą oprawę znalazłem się w młynie, znowu sobie troszkę pośpiewałem, poklaskałem i "pooprawowałem". Bolące gardło, łzawiące oczy ale przeżyć to na żywo – bezcenne. Oczywiście, że część smarkała i narzekała na dym. Oczywiście, że matki z małymi dziećmi wychodziły na schody żeby się przewietrzyć. Oczywiście, że część kibiców, szczególnie co wrażliwszych, miało problem z dojściem do siebie. Oczywiście, ale już dezaprobaty dla dokonania kibiców Dumy Warmii nie zauważyłem. I dzieciaki też były zachwycone widokami. I zapamiętają je na pewno. Światło i dźwięk, a nie pestki po słoneczniku. I nie mam nic do słonecznika, też sobie lubię czasem podłubać.

Jest jeden wniosek po takim meczu. NOWY STADION DLA OLSZTYNA!!! Te miasto, ten klub, ci kibice zasługują po prostu na normalność. Na to, by każdy miał swoje miejsce przy Piłsudskiego. I fanatyczny kibic i "Janusz"  i "kibic sukcesu" i dzieciaki i całe rodziny. By nie było sytuacji, że brakuje biletów dla wszystkich chętnych, że jedni i drudzy mają swoje uzasadnione pretensje czy racje. Dla każdego z nas Stomil i jego dom to świątynia. Dziś wielu do niej wróciło, nawet po 20 latach. Chyba nikogo nie trzeba przekonywać do tej oczywistej oczywistości.

O dziwo, nawet mnie nikt nie wkurzył za bardzo. Były jakieś drobne nieporozumienia czy niesnaski z ochroną ale tak do przeżycia. Zastanawia mnie tylko jedna rzecz. Firma ochroniarska dysponuje profesjonalnym i dobrym personelem. Chociażby  przy samym klubie czy przy loży prasowej zawsze są miłe, chętne do pomocy i normalne osoby. Czemu zatem na pierwszą linie, newralgiczny punkt zapalny, zostaje kierowany najgorszy element? Nie wszyscy oczywiście, nikogo nie chcę obrażać, ale zawsze trafi się ktoś taki, który albo nie wie, albo wie ale zapomniał albo jeszcze coś. Przecież to chyba nie wymaga jakiegoś wielkiego wysiłku logistycznego by desygnować odpowiednich ludzi do odpowiadających im zadań. I to nie tylko moje czy redakcyjnych kolegów zdanie. Także zdanie ludzi z klubu. Tak jak pisałem w zeszłym felietonie, poczekajmy, idzie ku dobremu i  ten mecz to pokazał. Ten aspekt też na pewno się zmieni.

Podzielę się z Wami także jednym spostrzeżeniem. Z wiadomych względów, może nawet brzydko i za to przepraszam, przysłuchuję się opiniom ludzi, których mijam lub obok których siedzę czy stoję. Słyszałem dziś wiele pochlebnych opinie o Stomilu. Także taką, że klub codziennie zaskakuje czymś nowym i to, wbrew pozorom, zaskakuje pozytywnie. Tak trzymać, zaskakiwać, realizować obietnice i marzenia. A wszyscy będziemy zadowoleni. Ba! Szczęśliwi! Tego Wam i sobie życzę! SPW!!!